Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον εξελίσσεται διαδικτυακά το 23ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Logistics, το οποίο ξεκίνησε στις 30 Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθεί το ερχόμενο Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου. Αίσθηση προκάλεσε η συγκινητική εναρκτήρια ομιλία του προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Logistics κ. Νίκου Ροδόπουλου (δείτε παρακάτω), μέσα από την οποία ευχαρίστησε και χαιρέτισε τον κόσμο της εφοδιαστικής αλυσίδας και των logistics, λίγο πριν ολοκληρώσει την εξαετή θητεία του, δίνοντας το δικό του ξεχωριστό μήνυμα για το μέλλον του κλάδου.
Την πρώτη μέρα του συνεδρίου έδωσαν το «παρών» εκπρόσωποι της πολιτείας και των φορέων. Συγκεκριμένα τοποθετήθηκαν οι κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, Νίκος Παππάς, Γιώργος Ξηρογιάννης, Κωνσταντίνος Κόλλιας, Θανάσης Ζηλιασκόπουλος, και φυσικά ο πρόεδρος του οργανισμού κ. Νίκος Ροδόπουλος.
620 εγγραφές στην πλατφόρμα του συνεδρίου
Με τη διαφωτιστική ομιλία του καθηγητή Μιχάλη Μπουρλάκη σχετικά με τις επιπτώσεις του κορονοϊού στις αλυσίδες εφοδιασμού και τα νέα δεδομένα που δημιούργησε στο λιανεμπόριο ξεκίνησε. Οι εργασίες συνεχίστηκαν με την εξαιρετική παρουσίαση της έρευνας «Διερεύνηση του αντίκτυπου της Covid-19 στις ελληνικές αλυσίδες εφοδιασμού: επιπτώσεις και επιχειρηματική συνέχεια» από τον Δρ. Βασίλη Ζεϊμπέκη. Την έρευνα σχολίασαν οι κ. Αντώνης Ζαΐρης και Γιώργος Καρανίκας ψηφιακό πάνελ που ακολούθησε.
Την τρίτη μέρα οι σύνεδροι καλωσόρισαν διαδικτυακά τους κ. Νικόλαο Παπαθανάση, Υφυπουργό Ανάπτυξης & Επενδύσεων, Δημήτρη Μακαβό, Regional Director of Chipita Co for Russia and CIS (former Soviet Republics) και Γεώργιο Φατούρο, Head of Established Markets EMEA, Bayer Consumer Health. Συντονιστή του πάνελ ήταν ο αντιπρόεδρός της ΕΕL κ. Μπάμπης Σιαφλάς, Pharma Logistics Services Director της Cooper Pharmaceuticals.
- Μεταξύ των χορηγών επικοινωνίας του συνεδρίου είναι τα περιοδικά Logistics & Management και Car & Truck.
Μάθετε περισσότερα για το 23ο Πανελλήνιο Συνέδριο της EEL εδώ
Η συγκινητική ομιλία του κ. Νίκου Ροδόπουλου
Η δύναμη πάνω από την οικονομία, την κοινωνία και τη δημοκρατία
«Αξιότιμοι διακεκριμένοι καλεσμένοι,
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
Η σημερινή μου τοποθέτηση αποτελεί μια ιστορική για εμένα πράξη, μια πράξη που κλείνει τον μεγάλο κύκλο της εξάχρονης τιμητικής θέσης του προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Logistics. Είναι το τελευταίο συνέδριο που μιλάω από αυτή τη θέση και είναι κρίμα που δεν μπορεί να γίνει δια ζώσης, διότι μου αφαιρεί τη δυνατότητα να ευχαριστήσω κάθε μια και καθένα από εσάς χωριστά για την αμέριστη συμπαράσταση και θα τολμούσα να πω και αγάπη που μου προσφέρατε.
Η Ελληνική Εταιρεία Logistics ήταν, είναι και θα είναι για εμένα αλλά και για μια χούφτα ανθρώπων ιδέα και σκοπός. Δεν είναι σωματείο, δεν είναι συνδικαλιστικό όργανο, δεν είναι εργοδοτική ένωση, είναι η ιστορία των Logistics στην Ελλάδα, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει. Μπορεί κάποιοι να δυσανασχετήσουν αλλά ακολούθησα πιστά και πειθαρχημένα το όραμα των ιδρυτών – χαιρετώ τον Γιάννη Γεωργιάδη και τον Βαγγέλη Αγγελετόπουλο – και του χαρισματικού Κώστα Αλεξόπουλου.
Το όραμα ήταν απλό αλλά και δύσκολο, κάνε ότι κάνεις με την καρδιά σου και την ψυχή σου.
Υπήρξα και είμαι άνθρωπος της συναίνεσης, της συμμετοχής, άνθρωπος της προσφοράς και είμαι σίγουρος ότι και η επόμενη ηγεσία που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές, θα ακολουθήσει τα ίδια βήματα και τους ίδιους οραματισμούς.
Κατηγορήθηκα πολλές φορές ότι ως πρόεδρος της EEL ασχολούμαι και κατ’ επέκταση ασχολούμαστε με την πολιτική. Θα το επαναλάβω για άλλη μια φορά. Όχι, δεν ασχολούμαστε με την πολιτική, παράγουμε πολιτική, και αυτή είναι η ουσία, το μεγαλείο ενός επιστημονικού οργανισμού με αποτύπωμα στην ελληνική πραγματικότητα.
Το 1996 για πρώτη φορά καταθέσαμε το εθνικό στρατηγικό σχέδιο logistics και με την επιμονή και υπομονή μας τα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκε η πρώτη επιτροπή εφοδιαστικής αλυσίδας. Όποιος διαβάσει το Στρατηγικό Σχέδιο του 1996 θα δει ότι ακόμα και το σημερινό είναι σχεδόν το ίδιο. Το 2014 η επιτροπή εφοδιαστικής με την EEL πάλι μπροστάρη, έγινε ο νόμος 4302 που για πρώτη φορά έδωσε σάρκα και οστά και ταυτότητα στον τομέα των Logistics. Μέχρι τότε βρισκότανε μεταξύ χονδρεμπορίου και μεταφορών. Από το 2016 μέχρι σήμερα με ενεργή συμμετοχή στο Εθνικό Συμβούλιο Εφοδιαστικής, έχουμε συμβάλει καθοριστικά στη θεσμοθέτηση των αδειοδοτήσεων, την εγκαθίδρυση της έννοιας επιχειρηματικό πάρκο στην εφοδιαστική μαζί με τον Μανώλη Μπαλτά μέλος της EEL και επιστημονικό συνεργάτη της ΚΕΕ, τον ΣΕΒ και τον Γιώργο Ξηρογιάννη, τον ΣΒΑΠ, τη θεσμοθέτηση της πράσινης εφοδιαστικής και των ΑΚΕΕ με τον Βασίλη Ζεϊμπέκη, την εναρμόνιση και εξέλιξη του τελωνειακού κώδικα με τον ΣΕΒ, τον Μπάμπη Σιαφλά και τον Γιάννη Σαραντίτη, και μια σειρά άλλων νομοθετημάτων που χαρακτήρισαν και χαρακτηρίζουν την πορεία της εξέλιξης στην Ελλάδα του σήμερα και του αύριο.
Στον ακαδημαϊκό τομέα, η EEL πρωτοστάτησε την δεκαετία του 90, και δημιούργησε το πρώτο μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο του Πειραιά. Σήμερα η EEL βρίσκεται παντού, στο Καποδιστριακό, στο ΑΠΘ, στο Αιγαίου, στου Πειραιά. Παράγει και διαχέει τη γνώση και κυρίως μελετά και αποτυπώνει με τις έρευνές της, την κατάσταση, την τάση και το μέλλον της εφοδιαστικής. Οι πανελλήνιες έρευνές μας αδιαμφισβήτητα αποτελούν πολύτιμο εργαλείο στις πολιτικές ηγεσίες που θέλουν να ακούσουν.
Είναι η EEL που θεσμικά βοηθά, στηρίζει και υποστηρίζει την επιχειρηματικότητα για να μπορεί ο Έλληνας Logistician να έχει το μέλλον που του αξίζει. Γιατί χωρίς επιχειρηματικότητα και αγορά δεν υπάρχει εργασία, δεν υπάρχει μέλλον. Σχεδιάζουμε και βοηθάμε τον μετασχηματισμό της επιχειρηματικότητας, σε οργανισμούς σύγχρονους, ευέλικτους και βιώσιμους. Σε όλα αυτά δεν χωρά καμία αμφισβήτηση, και εάν υπάρχει, η απάντηση είναι, τον ικανόν να κάνει νάνον, είναι ικανό των ανικάνων.
Στην EEL, μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες. Ακολουθούμε τον δύσκολο δρόμο, αυτόν που πάει κόντρα στο αναπόφευκτο, διότι εμείς πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει αναπόφευκτο. Η ζωή και η πρόοδος είναι αιώνια, είτε με εμάς, είτε χωρίς εμάς. Μια τέτοια πορεία βέβαια, δημιουργεί έντονους παλμούς και συναισθήματα στους ανθρώπους χωρίζοντάς τους σε τρεις βασικές κατηγορίες, αυτούς που σε αφορίζουν, αυτούς που σε αγαπούν και σε αυτούς που πράττουν και τα δύο. Για εμάς και οι τρεις κατηγορίες είναι ωφέλιμες, η πρώτη γιατί μας πεισμώνει, η δεύτερη γιατί μας ενθαρρύνει και η τρίτη γιατί μας δείχνει τα λάθη μας. Το σίγουρο είναι ότι εμείς εξυπηρετούμε με πείσμα και σκληρή δουλειά μόνο τα εθνικά συμφέροντα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αλήθεια είναι, ότι χρειαζόμαστε ένα κράτος ρυθμιστή και εγγυητή της νόμιμης, δίκαιης και ηθικής επιχειρηματικής ανάπτυξης αλλά και όπου απαιτείται της κρατικής παρέμβασης. Θέλουμε την αριστεία για όλους, όπως θέλουμε την ευμάρεια για τις κοινωνίες που αποτελούν τον μοναδικό κεντρικό πολλαπλασιαστή στην οικονομία.
Δεκατέσσερα χρόνια ζητάμε τη δημιουργία του Υφυπουργείου Εφοδιαστικής Αλυσίδας ή Ειδικής Γραμματείας. Όχι για να δημιουργήσουμε νέους δημόσιους λειτουργούς, ή να βολέψουμε κάποιους, αλλά για να αξιοποιήσουμε τον πολλαπλασιαστή του τομέα των logistics προς όφελος της εθνικής οικονομίας. Το αφήγημα του ομιλούντος «γραφικού» προέδρου έγινε επίσημη γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου και του ΣΕΒ. Αυτό είναι το κέρδος, η πειθώ και η αναγνώριση μέσα από έργο και σκληρή δουλειά.
Σήμερα από αυτό το βήμα, το ζητάω για άλλη μια φορά. Μην αγνοείτε τους πολλαπλασιαστές, μη στρέφετε το βλέμμα σας μόνο στους επενδυτές. Καλοί οι επενδυτές αλλά καλύτεροι οι εθνικοί πρωταγωνιστές. Κύριε πρωθυπουργέ, ακούστε την αγορά και επανα-δημιουργήστε το Υπουργείο Βιομηχανίας & Εμπορίου προσθέτοντας μια λέξη, Logistics.
Η πατρίδα μας είναι η γη των αντιπαραθέσεων και των παρατάσεων. Κάθε μεταρρύθμιση, κάθε νέος νόμος σχεδόν ποτέ δεν γίνεται ευρέως αποδεκτός και δεν υλοποιείται στον χρόνο προσαρμογής του, αλλά δέχεται παρατάσεις που πολλές φορές μετρούν δεκαετίες. Στο τέλος ο νόμος αυτός, όχι μόνο γίνεται ανενεργός αλλά και παντελώς απαξιωμένος ως προοπτική. Εξαιρώ την περίοδο της υγειονομικής κρίσης που πραγματικά είναι αναπόφευκτη μια τέτοια πρακτική. Στο βωμό των αντιπαραθέσεων είμαστε κορυφαίοι, εάν μάλιστα δεν έχουμε αντίπαλο, οφείλουμε να τον εφεύρουμε. Ο «α» εργοδοτικός φορέας με τον «β», ο «γ» με τον «δ», μέχρι και στα καφενεία είχαμε τα μπλε και τα κόκκινα και πάει λέγοντας. Ακόμα και στο επίπεδο των επιστημονικών φορέων, το ίδιο συμβαίνει.
Στο πλαίσιο της συναίνεσης, της ομογενοποίησης και της ανάπτυξης, βασισμένο σε ένα όραμά δικό μου αλλά και του Κώστα Αλεξόπουλου, το ΔΣ της EEL πρότεινε στο ILME την συνένωση των δύο οργανισμών προσφέροντας στην πατρίδα μας ένα ισχυρό εργαλείο γνώσης, ένα μεγάλο φορέα παρέμβασης. Ελπίζω όλοι, να σταθούν αντάξιοι της εθνικής ανάγκης και όχι της ατομικής ανέλιξης. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
Είναι αλήθεια ότι μέλημά μας είναι η ενδυνάμωση της ελληνικής επιχειρηματικότητας στον τομέα της Εφοδιαστικής Αλυσίδας. Όμως αυτό θέλουμε να γίνει σε ένα κράτος αρωγό και με εξάλειψη του κρατισμού. Θέλουμε νόμιμους και δίκαιους θεσμικούς όρους για όλους. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε την άναρχη δόμηση, την έλλειψη χρήσεων γης, την έλλειψη υποδομών από περιοχές που αναπτύχθηκαν άναρχα. Στόχος και σκοπός μας είναι να δημιουργηθεί πολιτισμός εκεί που έχει υπάρχει αναρχία. Είναι ακόμα φρέσκα στη μνήμη μας η Μάνδρα, το Μάτι, τα θύματα και οι καταστροφές από τα – ακραία – καιρικά φαινόμενα. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας την κλιματική αλλαγή και να εναρμονίσουμε τις υποδομές μας σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της επιστήμης και των ειδικών.
Εάν συνεχίσουμε να πράττουμε σύμφωνα με τα λεγόμενα του Milton Freeman του 70’, της περίφημης σχολής του Σικάγο, που είπε «μεγιστοποιήστε τα κέρδη σας μέσα στα όρια του νόμου», τότε θα έχουμε φαινόμενα Τιτανικού, το οποίο είχε νόμιμο αριθμό εγκατεστημένων – διότι ο νόμος δεν είχε προβλέψει τέτοιου μεγέθους πλοία και δεν είχε αλλάξει μέχρι και την ολοκλήρωση της ναυπήγησης – σωσίβιων λέμβων που αρκούσε μόνο για το 25% των επιβατών. Το αποτέλεσμα στο περίφημο ναυάγιο ήταν να χαθεί το 75% των επιβατών. Η πρόβλεψη και ο εκσυγχρονισμός των νομοθετημάτων πρέπει και μπορεί να αποτελεί μέλημα όλων μας.
Φίλες και φίλοι,
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τεράστια ύφεση για το 2020 και μια απροσδιόριστη πορεία για το 2021. Το μοντέλο του ευρωπαϊκού μηχανισμού, στο επίπεδο που προσφέρεται, αποτελεί μια διασωλήνωση της οικονομίας με άγνωστα όμως αποτελέσματα. Ένα τέτοιο πλαίσιο οικονομικής τελμάτωσης δεν επιτρέπει τον ουσιαστικό πολιτικό ή οικονομικό σχεδιασμό από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Αυτό το πλαίσιο απαιτεί συναίνεση των δυνάμεων της ανάπτυξης και της προόδου από όπου και να προέρχονται. Τις διαφορές μας – εάν και όποιες υπάρχουν – θα τις βρούμε μετά. Το σχέδιο Πισσαρίδη αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που μπορεί να προσδώσει σε τομείς και κλάδους δυναμική για τα επόμενα χρόνια. Σε αυτή τη χαοτική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μας δίνεται η δυνατότητα για έναν νηφάλιο επανασχεδιασμό της δομής του παραγωγικού μοντέλου της πατρίδας μας. Το μοντέλο αυτό θα αποτελέσει το «κλειδί» το οποίο θα απελευθερώσει τη δυναμική της επιχειρηματικής συνέχειας και κατά συνέπεια της κοινωνικής ευμάρειας. Για να γίνει αυτό, πρέπει να απαγκιστρωθεί το κράτος από τις επιμέρους επιρροές ή πιέσεις των «ιδιοκτητών» των κλάδων είτε αυτοί είναι «εργοδότες», είτε «εργαζόμενοι».
Τα Logistics δεν είναι μόνο μεταφορές, δεν είναι μόνο αποθήκες, δεν είναι μόνο μεταποίηση, δεν είναι μόνο χωροταξία, δεν είναι μόνο περιβάλλον, δεν είναι μόνο ναυτιλία, δεν είναι μόνο λιμάνια, δεν είναι μόνο υποδομές και επιχειρηματικά πάρκα.
Τα Logistics είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Είναι το συνθετικό, λειτουργικό και ρυθμιστικό δομικό στοιχείο που διασυνδέει όλο το παραγωγικό μοντέλο και όλες τις δραστηριότητες, και απαιτεί διεθνή σχεδιασμό και οφείλει να είναι αποτελεσματικό, εθνικό και πλουτοπαραγωγικό για την πατρίδα μας.
Η πραγμάτωση ενός τέτοιου γιγαντιαίου εγχειρήματος πρέπει να περάσει «στα χέρια» των ειδικών.
Οι ειδικοί και οι εμπειρογνώμονες, που διαφαίνεται πλέον ότι αποτελούν –επιτέλους– τα νέα «τιμαλφή» της πολιτικής και της οικονομίας (βλέπε Σωτήρης Τσιόδρας, Δημήτρης Οικονόμου κ.ά.). αποτελούν μια σταθερά που τόσα χρόνια βρισκόταν πίσω από την «μεγάλη» προβολή, δουλεύοντας με επιμονή, υπομονή και τόλμη, συστατικά που απουσίαζαν από τις πολιτικές ηγεσίες των τελευταίων δεκαετιών. Όταν βρίσκονται και χρησιμοποιούνται τέτοιοι «ειδικοί», η αποτελεσματικότητα είναι αποδεδειγμένα θετική. Η χρησιμοποίηση πρακτικών σκελετών του παρελθόντος αντικαθίσταται από καινοτόμες πρακτικές με διάρκεια και πολύ μέλλον. Έχει αποδειχτεί ότι το αέναο δρομολόγιο που έχουν να εκτελέσουν κάποιοι «κατάλληλοι» βαρκάρηδες μεταξύ εμπειρογνωμοσύνης και πολιτικής, έχει επιζήμιο αποτέλεσμα και η πρόσφατη ιστορία το έχει αποδείξει.
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι, φίλες και φίλοι,
Θα κλείσω την κεντρική μου ομιλία, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του John F. Kennedy από τον λόγο του στο Houston στις 25 Μαΐου 1961, για την απόφαση να σταλεί επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι. Αυτή η ομιλία για εμάς στην EEL αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο των οραμάτων μας.
«Επιλέξαμε να πάμε στο φεγγάρι. Επιλέξαμε να πάμε τώρα και να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά, όχι γιατί είναι εύκολο αλλά επειδή είναι δύσκολο, γιατί ο στόχος αυτός θα χρησιμεύσει για να οργανώσει και να μετρήσει την ενεργητικότητά μας και τις δεξιότητές μας. Διότι η πρόκληση αυτή είναι εκείνη που είμαστε πρόθυμοι να αποδεχτούμε, μιας και είμαστε απρόθυμοι να την αναβάλουμε και έχουμε σκοπό να την κερδίσουμε».
Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή που είχατε. Ραντεβού τις υπόλοιπες πέντε ημέρες σε ένα συνέδριο ιστορικό σταθμό.
Καληνύχτα».
