Πάνω από 50 στελέχη και ειδικοί της αγοράς ενημερώθηκαν και συζήτησαν κρίσιμα ζητήματα στο πρώτο εισαγωγικό σεμινάριο που διεξήχθη στις 22 Μαΐου, για το νέο ευρωπαϊκό Κανονισμό σχετικά με τις συσκευασίες και τα απόβλητά τους (PPWR).
Το σεμινάριο για το τελικό κείμενο του νέου Κανονισμού, το οποίο υπερψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου, διοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Παραγωγής Υλικών & Συσκευασίας (ΣΥ.ΒΙ.Π.Υ.Σ.) και ο European Organisation for Packaging and the Environment (EUROPEN).
Ο πρόεδρος του ΣΥ.ΒΙ.Π.Υ.Σ. κ. Δημήτρης Μαντής καλωσόρισε τους συμμετάσχοντες με μια περιεκτική εισαγωγή στο θέμα, ενώ η κ. Marzia Scopelliti, υπεύθυνη Δημοσίων Υποθέσεων του EUROPEN, ανέλυσε τα πιο κρίσιμα κεφάλαια του νέου Κανονισμού, και συγκεκριμένα τα εξής:
- Τα κριτήρια ανακυκλωσιμότητας όλων των τύπων των συσκευασιών.
- Τη δυνατότητα διακίνησης συσκευασμένων αγαθών στην ευρωπαϊκή αγορά.
- Την περιεκτικότητα των πλαστικών συσκευασιών σε ανακυκλωμένη ύλη (PCR).
- Τη νέα υποχρεωτική σήμανση διακινούμενων συσκευασιών.
- Τη μείωση της συσκευασίας μέσω οριζόντιων απαγορεύσεων ορισμένων δομών.
- Τις απαιτήσεις επαναχρησιμοποίησης.
Στη συνέχεια υποβλήθηκε πλήθος ερωτήσεων προς την εισηγήτρια, ενώ τον εκτενή διάλογο συντόνισε ο κ. Μαντής, πραγματοποιώντας και ο ίδιος σημαντικές παρεμβάσεις.
Αξιοσημείωτο είναι ότι μεγάλο μέρος της συζήτησης αφιερώθηκε στη διαθεσιμότητα PCR για τις πλαστικές πρωτογενείς συσκευασίες τροφίμων και ποτών, στην έγκριση ή μη της χημικής ανακύκλωσης και της χρήσης βιοβασισμένων πολυμερών και στο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο μεταξύ της έκδοσης των κατευθυντήριων γραμμών και των ορόσημων εφαρμογής (π.χ. του 2030).
Συμπεράσματα
Το Logistics & Management παρακολούθησε με ενδιαφέρον το σεμινάριο του ΣΥ.ΒΙ.Π.Υ.Σ. και του EUROPEN. Η αίσθηση που αποκομίσαμε άλλη μια φορά από τις αναλύσεις των διοργανωτών και από τον ευρύ διάλογο που έγινε, είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι επιχειρήσεις του κλάδου της συσκευασίας βρίσκονται αντιμέτωπες με ραγδαίες αλλαγές, τις οποίες οφείλουν να αφομοιώνουν κατά γράμμα εάν επιθυμούν να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητά τους και να πρωταγωνιστήσουν στην επόμενη φάση της νέας εποχής που έφερε η κλιματική κρίση σε συνδυασμό με την επιτάχυνση της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Είναι χαρακτηριστική η άποψη στην οποία συμφώνησαν πολλοί: «Ας τρέξουμε τώρα, για να προλάβουμε τα χειρότερα». Πέραν του κόστους εφαρμογής του νέου γενικότερου πλαισίου, τις επιχειρήσεις απασχολεί ιδιαιτέρως ο ελάχιστος χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους.
Για παράδειγμα, στο τελικό κείμενο που υποβλήθηκε προς ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο αναφέρεται ότι από την 1η Ιανουαρίου 2030 όλες οι συσκευασίες που θα κυκλοφορούν στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να είναι ανακυκλώσιμες και να φέρουν την κατηγοριοποίηση Α, Β ή C. Τα κριτήρια ανακυκλωσιμότητας θα ανακοινωθούν το 2028 και θα αφορούν όλες τις κατηγορίες υλικών συσκευασίας που περιέχουν χαρτί, μέταλλο, γυαλί, πλαστικό ή συνδυασμό αυτών.
Επίσης ορίζεται ότι σε 36 μήνες από την έναρξη ισχύος του νέου Κανονισμού, οι αυτοκόλλητες ετικέτες που τοποθετούνται στα φρούτα και στα λαχανικά πρέπει να είναι συμβατές με το πρότυπο για την κομποστοποίηση σε βιομηχανικά ελεγχόμενες συνθήκες.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, οι επιχειρήσεις του τομέα της συσκευασίας ανησυχούν για τα στενά χρονικά περιθώρια συμμόρφωσης. Εξάλλου το ζήτημα δεν αφορά μόνο τις ίδιες αλλά και άλλους επιχειρηματικούς κλάδους, όπως είναι αυτοί της παραγωγής, της μεταποίησης, του λιανεμπορίου, των εξαγωγών κ.ά., οι οποίοι θα κληθούν επίσης να αναδιαμορφώσουν σειρά διαδικασιών και λειτουργιών σε σύντομο χρονικό διάστημα.
